"Christmas isn't a season. It's a feeling" - Edna Ferber

Deze foto vat mijn laatste weken
perfect samen.

Nog één nachtje slapen en dan zit mijn eerste semester aan Smith College er officieel op. De laatste week was minder "zwaar" dan verwacht. Mijn essays waren al snel geschreven. Hierdoor begon ik juist aan de kwaliteit te twijfelen en heb ik nog twee dagen naar mijn essays gestaard. Ik had ook een ouderwets schrijfexamen. De pijn in onze handen moesten we maar verdragen, volgens onze professor. We mochten zelf bepalen wanneer we het examen wilde afleggen. Ik denk dat 9 uur 's ochtends geen geliefde keuze was, want ik nam het examen alleen af.

Het examen mochten we niet mee
naar buiten nemen. Verrassing!

Ik heb zelfs nog vrijwilligerswerk
kunnen doen tijdens mijn finals.
We hebben 1900 dollar opgehaald.

Maandagavond heeft het hoofd van het programma ons uit eten genomen en donderdag zijn we met onze groep de kroeg in gegaan om Secret Santa (lootjes) cadeautjes uit te wisselen. Voor mij was het geen verrassing dat Loren mijn lootje had getrokken. Zoals gebruikelijk probeerde ik te ontdekken wie mijn lootje had getrokken, maar Loren trapte er meteen in: "So Loren, what are you going to buy for me?" Loren geschrokken: "You know?" Nu wel. Wat een slechte leugenaar. Ik bedoel, in huize Koning weet niemand dat ik nu voor mijn vader een rijm aan het schrijven ben.

Het cadeau van Loren stelde niets voor in
vergelijking met de zelfgemaakte kaart
die ze mij gaf (ik heb het echt zelden over
Ryan Gosling...)

Ik heb niet zoveel spannende verhalen, aangezien finals altijd al spannend genoeg zijn. In Amerika zelf zijn er genoeg spannende momenten geweest in de afgelopen maanden. -- Ik heb het niet over Cuba. Maar, YES CUBA en Amerika! Mijn eerst volgende trip (na Seoul) wordt Cuba. -- Het is jullie vast niet ontgaan dat er een aantal dodelijke schietpartijen zijn geweest tussen Afro-Amerikaanse mannen en blanke politie agenten. Dit is niets nieuws; het haalt het nieuws. Het "criminaliseren" van Afro-Amerikanen is een groot probleem in Amerika (geen zorgen, Nederland ontkomt helaas ook niet aan soortgelijke stereotypes). In de afgelopen dertig jaar is het aantal arme Afro-Amerikaanse gevangenen in vergelijking met blanke gevangenen schrikbarend toegenomen. Dit terwijl de meer serieuze misdaden (moord, geweld etc.) "blanker" zijn geworden. Dat wil zeggen, meer blanke mensen zijn gearresteerd voor serieuze daden dan Afro-Amerikanen. De meeste Afro-Amerikanen (80%) zitten vast vanwege een drugs gerelateerde misdaad. Maar goed, ik heb hier vaker over geschreven en zal er ongetwijfeld volgend semester meer over schrijven. Om die reden hou ik het bij een paar foto's over dit oneindig durend probleem.

De foto boven is genomen voor de studio van Spike Lee. Links op de foto Eric Garner. Garner overleed nadat een politieagent hem in de wurgreep nam ("I can't breathe" waren zijn laatste woorden). Ondanks filmbewijs is de politie agent niet vervolgd. Rechts op de foto Michael Brown, hij werd in Ferguson neergeschoten door een politieagent. Net als Garner was hij ongewapend en had hij zijn handen omhoog. Althans, zo gaat het verhaal. Of ze nou een criminele daad hebben verricht of niet, de vraag is in hoeverre politiegeweld toelaatbaar is. 

Protest tegen politiegeweld in New York.

Protest tijdens een Football wedstrijd. Handen omhoog
refereert naar Michael Brown.

Ook op Smith wordt er geprotesteerd.

Ook tijdens het kerstconcert. Prima. Het werd mij toch
iets te religieus. 

"Black Lives Matter" is een van de slogans.

Op een meer gezellig noot, ik kijk nu naar 3FM - Serious Request. Normaal kijk ik dit in Nederland overdag, nu kijk ik het in Amerika 's nachts. Wat een dronken boel. Wel gezellig, in Haarlem. Ondertussen houdt mijn moeder mij tijdens haar nachtdienst bezig via whatsapp.

Nog de officiële foto's van het gala in het Plaza Hotel.

Ik weet niet meer wat er aan de hand was, maar kijk mij
eens met mes en vork eten!

Degenen met het lintje op zijn Fulbrighters gesponsord door
de Netherland-America Foundation (NAF).

Voor een algemene indruk van de avond klik hier.

DE TWEELING

Eten met klasgenoten. Geen idee
waar iedereen is gebleven.

Overal kerstbomen, wat een genot.

En versiering.

Word ik mijn eigen kamer uitgegooid.
Schandalig.

Multi-tasken.

Carol singers voor de kerk.

Ontbijt als avondeten. YES.

Kerstversiering bij mijn overburen.

Whoops. Ik had per ongeluk een
verplichte meeting gemist omdat
ik aan het kaarten was met Katharina.
Ik had gewonnen. Dat dan weer wel.

Toen ik kerstcadeautjes aan het kopen was vergat ik bijna te betalen. Ik gaf mijn bankpas en liep weg toen de mevrouw de bankpas terug gaf. Ondertussen vroeg ik me af waarom ik geen bonnetje had gekregen. Ik was vergeten mijn pin in te voeren. Oeps.

De stallen op Smith. Ik ben toch echt
bang voor paarden.

Ik ben uitgepraat. Ik vind het tijd om naar huis te gaan. Ik moet onder andere kerst vieren, oliebollen eten, champagne drinken, naar mijn favoriete kroeg, naar een museum, naar de pubquiz, naar het Tuschinski, naar het ziekenhuis en naar de tandarts.

Bovendien heeft mijn familie me nodig. En ik hen.

Iets minder gewelddadig gemaakt, gezien de kerstsfeer.